من و توهمچون خورشید و ماههیچ وقت به هم نخواهیم رسیدفقط می توانیم از دور هم را بی دریغ دوست داشته باشیماز دور روزهای رفته ی بدون هم را تماشا کنیماز دور دلتنگی هایمان را به آغوش بکشیممی اندیشم به اینکه گاهی چقدر سهم آدم ها نرسیدن می شود